Opruimen en loslaten
- Gepubliceerd: dinsdag 04 januari 2011 11:42
- Geschreven door Laura van der Burg
Een nieuw jaar is weer begonnen en deze periode zet mij meestal aan tot extra reflectie. De mensen die me kennen weten dat ik altijd graag reflecteer maar in deze tijd dus nog meer. Het gaat dan meestal over wat ik graag wil dat er in mijn leven gebeurt en wat er tot nu toe niet tot stand is gekomen. Van dat laatste kun je erg ontevreden worden is mijn ervaring.
Tegenwoordig richt ik me vooral op uitvinden van wat me in de weg staat om te bereiken wat ik graag wil. En dan komt het op opruimen aan. En opruimen betekent loslaten.
Er bleken bij mij best veel opvattingen te zijn die overbodig waren of destructief. Ik had daarbij ook de overtuiging dat het niet zo makkelijk is om die los te laten dus daar ben ik begonnen; met het loslaten van het idee dat het niet makkelijk is om een opvatting kwijt te raken. Uiteindelijk bleek dat inderdaad een opvatting die weg kon.
Daar wil ik overigens niet mee zeggen dat het altijd makkelijk gaat maar vaak genoeg toch wel.
Heel recent heb ik geholpen bij een verhuizing. Daar zag ik weer wat een mens in zijn leven allemaal verzameld. Bij deze verhuizing moest veel worden weggedaan omdat het nieuwe huis een stuk kleiner is. En dan kan het soms moeilijk zijn om afstand te doen van bepaalde zaken. Zelf merk ik dat ik (tot nu toe in elk geval) niet erg veel emotionele waarde hecht aan spullen. Toch vind ik het ook lastig om dingen weg te doen omdat ik vaak denk dat iets misschien nog wel van pas kan komen. Dat is tot op heden nog niet vaak gebleken maar van dat idee kan ik blijkbaar niet zomaar afstand doen. Zo zie je maar weer dat het zo niet letterlijk dan toch wel figuurlijk vaak gaat om loslaten.
Deze verhuizing heeft me wel doen beseffen dat er geen beter moment is dan nu om op te ruimen. Ik houd van ruimte om me heen en dus is het in mijn eigen huis ook tijd voor opruimen. Daar ben ik meteen mee begonnen en het voelt heerlijk. Elke dag doe ik een stukje. Dat kan een doos met rommel zijn, een plank of een lade maar ook een hele kast. Daarbij heb ik met mezelf afgesproken dat ik elke dag iets weg doe. Iemand zei me dat ik dan wel snel in een leeg huis zou komen te zitten maar dat duurt echt nog wel even. Bovendien komen er toch ook nog steeds wel af en toe spullen bij. Gelukkig wel veel minder dan eerder.
Ik merk dat ik door, letterlijk, op te ruimen ruimte schep, ook figuurlijk. Misschien helpt het ook dat ik daarnaast figuurlijk opruiming houd, dat maakt het makkelijker om fysieke rommel op te ruimen. Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd zeggen ze toch?
